Monique van Esterik: In plaats van expert, zijn we vaker verbinder

Zekerheid 1: Centraal staat het oplossen van een maatschappelijke opgave

‘Van vroeger uit zijn we gewend om dingen te organiseren vanuit de kokers van wetgeving, maar we zien nu een verschuiving naar het integraal oppakken van maatschappelijke vraagstukken. Ik zie daar echt een verandering. Niet de bestaande wetgeving, maar de opgave die voor ons ligt, bepaalt hoe we iets oppakken.’

Portretfoto Estrik
Beeld: ©Gemeente Dronten

Elke maand vragen we iemand die interbestuurlijk samenwerkt welke van de 7 zekerheden van het Interbestuurlijk Programma (IBP) het meest voor hem of haar betekent in het kader van een actuele of urgente opgave. Deze keer vertelt Monique van Esterik, directeur Sociaal Domein van de gemeente Dronten waarom zekerheid 1 Centraal staat het oplossen van een maatschappelijke opgave voor haar het belangrijkst is.

Beleid ontwikkelen met - en niet voor - partners

De opgave centraal stellen was het leidende principe bij het opstellen van de nieuwe strategie sociaal domein van de gemeente Dronten, vertelt directeur Sociaal Domein, Monique van Esterik. ‘In het coalitieakkoord is al gekeken hoe dat zich tot de opgaven van het IBP verhoudt. En vervolgens keken we: hoe kunnen we daar nou concrete acties aan verbinden?’, legt ze uit.

Een van die concrete acties was het opstellen van een brede strategie voor het sociaal domein. ‘Vroeger waren wij gewend zoiets als gemeente zelf te schrijven. Natuurlijk haalden we eerst wel informatie op bij partners, maar daarna deden we het toch weer zelf. Bij deze strategie hebben we voor het eerst gezegd: we gaan het echt samen met onze partners ontwikkelen.’

Hoe doe je dat?

De gemeente Dronten heeft de strategie uiteen laten vallen in vijf themaplannen, die tot stand zijn gekomen in verschillende bouwbijeenkomsten. ‘Daar hebben we heel veel goede reacties op gekregen’, vertelt Van Esterik. In die bouwbijeenkomsten kwamen maatschappelijke partners, gemeenteraadsleden, beleidsambtenaren, uitvoerend ambtenaren en inwoners (via cliëntvertegenwoordigers) bij elkaar.

‘Het was heel mooi om te zien dat die bouwbijeenkomsten steeds beter bezocht werden’, vertelt Van Esterik. ‘Maatschappelijke partners haakten zelf aan en zij konden zich ter plekke verbinden aan één of meerdere thema’s. Dat werkte heel goed. Je zag coalities tussen al deze mensen en organisaties ontstaan.’ Omdat de strategie van beneden af is opgebouwd, kan die op veel draagvlak rekenen. ‘Het is heel goed dat de gemeenteraad niet pas aan het eind een oordeel hoeft te geven, maar ook al heeft meegedacht over de plannen.’

'Het is spannend. Soms zullen er oplossingen gekozen worden, die je zelf niet zou kiezen. De vraag is dan: kun je dat loslaten?'

‘We hebben eigenlijk niets dan lof gehoord over de plannen’, zegt Van Esterik. En dat is fijn, want het was voor de gemeente best spannend om zo een nieuwe rol aan te nemen. ‘Er is natuurlijk wel een bepaalde spanning: we bewegen als gemeente van een expertfunctie naar een rol van verbinder. En dan kan het dus ook zo zijn dat er soms oplossingen gekozen worden, die je zelf niet zou kiezen. De vraag is dan: kun je dat loslaten? Kun je erop vertrouwen dat het op die andere manier ook goed komt.’

De nieuwe werkwijze bevalt zo goed, dat Monique van Esterik verwacht dat de gemeente vaker zo gaat werken. ‘We zien dat we als gemeente steeds meer in de rol van mogelijkmaker gaan zitten. Er is veel enthousiasme om ook het vervolg van de Strategie Sociaal Domein zo voort te zetten. Maar ik verwacht bijvoorbeeld rondom de omgevingswet ook wel dat we op een soortgelijke manier met burgerparticipatie gaan werken.’