Faryda Hussein in beeld: 'Eén op de zeven Nederlanders heeft moeite met lezen, schrijven, rekenen of digitale vaardigheden. Dat zijn heel veel mensen, en ze zijn hier. Het zijn onze collega’s die geen cursus doen, niet die nieuwe uitdaging aangrijpen. Het is de ZZP’er, die moeite heeft met zijn belastingaangifte. Het zijn ouders die moeite hebben hun kinderen te helpen met huiswerk.
Het zijn mensen die aan het loket staan van de gemeente, en met een smoesje zorgen dat iemand anders het inschrijfformulier voor de bijstand invult. Dit is een probleem. In Nederland willen we dat alle mensen mee kunnen blijven doen, het liefst zelfredzaam. En daarom is er een aanpak voor laaggeletterdheid. Dan doen we als overheid samen, dat doen we als rijksoverheid, provincies, gemeenten, en daar hebben we ook andere partijen voor nodig. Om mee te kunnen blijven doen in de samenleving en op de arbeidsmarkt is het ontzettend belangrijk dat je de taal machtig bent. Bijna al het contact gaat schriftelijk. Het is heel moeilijk om te durven zeggen dat je het even niet begrijpt. Dat een bijsluiter niet duidelijk is, of dat een vacaturetekst niet begrijpelijk is. En om over die drempel heen te komen is het belangrijk dat we elkaar kunnen helpen, en dat we als professional kunnen signaleren dat iemand moeite heeft, en dat we elkaar de hand reiken. Om vervolgens door te verwijzen naar ondersteuning, zodat iedereen weer mee kan doen, in de samenleving en op de arbeidsmarkt.'
